Pek Yakında

Filmin süresi: 134 dakika
Yönetmen: Cem Yılmaz

Oyuncular: Cem Yılmaz, Zafer Algöz, Özkan Uğur, Tülin Özen

Filmegitmedenönce: 7.4

Imdb: 9.0

Fragman sayfanın altındadır

Cem Yılmaz'ın uzun süredir beklenen filmi Pek Yakında 2 Ekim Peşembe günü vizyona girdi ve çok farklı tepkiler aldı. Kimisi "Cem Yılmaz'ı hiç sevmem çok itici, film de kötü olmuş." derken başkası  "Çok beğendim, çok da güldüm." dedi. 

Şahsen filme ön yargılı yaklaştığımı söylemeliyim.  Görüşlerine değer verdiğim bir arkadaşımın filmi hiç beğenmemesi üzerine salona kötü olduğundan emin şekilde girdim. Fakat itiraf ediyorum; yanılmışım, yanıltmışlar. Çünkü gerçekten güzel bir film vardı karşımda. 

Filmin hikayesi Cem Yılmaz'ın canlandırdığı Zafer üzerinden dönüyor.  Tek becerisi korsan filmlerin dağıtımı olan, yarı saf, Zafer adlı "kaybeden"imiz, işi evliliğini tehdit edince çok sevdiği karısı Arzu'yu kaybetmemek için film sektöründen ayrılmadan meslek alanını değiştirmeye karar verir. Zafer şu sıralar iş bulamadığı için film setlerine dekor satan arkadaşı Ejder'in yanında kalmaya başlar ve film sektörünün kenara attığı, zamanı geçmiş diyebileceğimiz Ahben ve Zeki'yle tanışır. Ahben'in hayattaki en büyük gayesi 70lerin başında yazdığı bilim kurgu senaryosu "Şaikalar-Kötülüğün Sonu" nu asla çekememiş olmasıdır. Bu senaryoyu beğenen Zafer parayla filmi finanse edip başrolü de Arzu'ya vererek evliliğini kurtarmak ister.  Sonuç olarak sektörün gerisinde kalmış olan bu kişiler, düşük bir bütçe ama büyük bir istekle filmi çekmeye başlarlar ve olaylar gelişir.

Pek Yakında'ya sadece komedi filmi olduğunu düşünerek giderseniz, hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Filmdeki eleştiriler komik, referanslar da çokça ve başarılı ama amaç sadece güldürmek değil. Cem Yılmaz'ın önceki filmlerine bakacak olursak en çok izlenenlerine göre GORA' dan çok Hokkabaz'a yakın bir film olduğunu söyleyebilirim. ( Hokkabaz demişken, Mazhar Alanson'un film için yaptığı şarkı Neden Bana Aşk Şarkısı Yazan Çıkmaz'ı dinlemenizi öneririm. ) 

Karakterler başarılı yaratılmış. Ana karakterlerin davranışları mantıklı, bize gösterilen kişilikleriyle tutarlı davranışlar içerisindeler. Ancak Arzu karakterini biraz sahte bulduğumu söylemeliyim, gerek Zafer'e olan öfkesi gerekse komşularıyla olan ilişkisi zaman zaman sahici gelmedi. Ama oyunculuklar genel anlamıyla başarılıydı. Her karakterin kendine göre bir havası vardı. En güzel noktalardan biriyse gerçek hayatta ne "tip" olarak görüleceklerini anlayabiliyorduk, yani karakterlerin gariplikleri onları farklılaştırırken bizden biri yapıyordu. Özellikle Zafer Algöz'ün canlandırdığı Ahben karakterinin özgünlüğü, hafif "çatlaklığı" eğlendirici noktalardan. 

Film yaratılan atmosfer açısından başarılı. Kullanılan renkler canlı, filmdeki karakterlerle uyum içerisinde. Şaikalar'ın 70lerde yazılmasıyla oluşan bir retro etkisinin de filmde baskın olduğunu söyleyebiliriz. Esprilerin mantıklı olduğunu düşünüyorum, çok sulandırılmadıkları için filmin akışı da bölünmüyor. Ancak asıl komedinin yapılan göndermelerle yaratıldığını söylemeliyim. Film bazı noktalarda kendisiyle dalga geçmese komik olmazmış diyebilirim. Ürün yerleştirmeleri de kendiyle dalga geçiyordu ve oldukça komikti. Ayrıca sinemamızın 100. yılında vizyona giren bu film, çok iyi bir saygı duruşu olarak da görülebilir. Özellikle eski filmlere yapılan göndermeleri anlayan sinemaseverler filmden daha çok zevk alacaklardır. Sektör içi yapılan şakalar oldukça çok ve anlarsanız film çok eğlenceli gidiyor. Ayrıca 130 dakika olan film belki biraz kısaltılabilirdi.

Cem Yılmaz'ı hiç sevmiyor olabilirsiniz, belki size hiç komik de gelmiyordur. Ancak filmi Cem için değil Zafer için izlemeniz gerektiğini düşünüyorum. Komedi-dram türünün ne kadar yavan örnekleri olduğunu düşünürsek kaliteli bir film. Başarılı oyunculukların kaçırılmaması taraftarıyım, şimdiden iyi seyirler. 

Elif Kayalı